در واقع باید اعتراف کرد که اولر کاشف یا مخترع عدد e
نبوده است بلکه سالها قبل فردی بنام جان ناپیر (John Napier 1550-1617) در
اسکاتلند هنگامی که روی لگاریتم بررسی می کرده است بحث مربوط به پایه
طبیعی لگاریتم را به میان کشیده است. فراموش نکنید که شواهد نشان میدهد
حتی در قرن هشتم میلادی هندی ها با محاسبات مربوط به لگاریتم آشنایی داشته
اند.
در اینکه چرا عدد ~ 2.71828 بصورت e توسط اولر نمایش داده شده است صحبت های بسیاری است. برخی e
را اختصار exponential می دانند، برخی آنرا ابتدای اسم اولر (Euler) می
دانند و برخی نیز میگویند چون حروف a,b,c و d در ریاضیات تا آن زمان به
کررات استفاده شده بود، اولر از e برای نمایش این عدد استفاده کرد. هر دلیلی داشت به هر حال امروزه اغلب این عدد را با نام Euler می شناسند.
اولر هنگامی که روی برخی مسائل مالی در زمینه بهره مرکب در حال کار بود به عدد e علاقه پیدا کرد. در واقع او دریافت که در مباحث بهره مرکب، حد بهره به سمت عددی متناسب (یا مساوی در شرایط خاص) با عدد e
میل میکند. بعنوان مثال اگر شما 1 میلیون تومان با نرخ بهره 100 درصد در
سال بصورت مرکب و مداوم سرمایه گذاری کنید در پایان سال به رقمی حدود
2.71828 میلون تومان خواهید رسید.
در واقع در رابطه بهره مرکب داریم :
P = C (1 + r/n) nt
که در آن P مقدار نهایی سرمایه و بهره است، C مقدار
اولیه سرمایه گذاری شده،r نرخ بهره، n تعداد دفعاتی است که در سال به
سرمایه بهره تعلق می گیرد و t تعداد سالهایی است که سرمایه گذاری می شود.
در این رابطه اگر n به سمت بی نهایت میل کند - حالت بهره مرکب - فرمول را می توان بصورت زیر ساده کرد :
P = C e rt
اولر همچنین برای محاسبه عدد e سری زیر را پیشنهاد داد :
e = 1+ 1/2 + 1/(2 x 3) + 1/(2 x 3 x 4) + 1/(2 x 3 x 4 x 5) + . . .
یک نکته ی فوق العاده جالب: تابعی که مشتقش با خودش برابر است :
f(x) = 0
f(x) = ex
لازم است ذکر شود که اولر علاقه زیادی به استفاده از نمادهای ریاضی داشت و ریاضیات امروز علاوه بر عدد e در ارتباط با مواردی مانند i در بحث اعداد مختلط، f در بحث توابع و بسیاری دیگر نمادها مدیون بدعت های اولر است.
منبع:وبلاگی برای علم ایران